Site icon Pomoc serwisu ifirma.pl

Podatek od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem

Z początkiem 2018 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został dodany art. 30g wprowadzający podatek od środków trwałych położonych na terytorium kraju i jednocześnie spełniających określone warunki. Ustawą z dnia 15 czerwca 2018 r. zmienione zostały regulacje wprowadzone w art. 30g. Poniżej zestawienie najważniejszych cech wskazanego podatku obowiązujące od początku 2018 r. oraz od początku 2019 r.

Stan obowiązujący od stycznia 2018 r.
Stan obowiązujący od stycznia 2019 r.
Przedmiot opodatkowania

Przychód z tytułu własności:

  • budynku handlowo- usługowego sklasyfikowanego jako centrum handlowe, dom towarowy, samodzielny sklep lub butik lub pozostały budynek handlowo-usługowy
  • budynku biurowego

O ile spełnione są warunki:

  • położenie na terytorium kraju,
  • wartość początkowa większa niż 10 mln zł

Nie dotyczy to:

  • budynków, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych w okresie zawieszenia, a także budynków biurowych wykorzystywanych na potrzeby własne podatnika

Przychód ze środka trwałego będącego budynkiem o ile spełnione są warunki:

  • położenie na terytorium kraju,
  • jest on składnikiem związanym z działalnością gospodarczą,
  • został oddany w całości lub w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Zwolnione, po spełnieniu wskazanych w ustawie warunków, są przychody ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów budownictwa społecznego.

Miesięczna stawka podatku 0,035% podstawy opodatkowania 0,035% podstawy opodatkowania
Podstawa opodatkowania Przychód = wartości początkowa środka trwałego ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca pomniejszona o kwotę 10 mln zł Suma przychodów pomniejszona o kwotę 10 mln zł.

Przychód = wartość początkowa środka trwałego ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca.

Dla danego budynku nie ustala się przychodu jeśli na pierwszy dzień danego miesiąca łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku

Termin wpłaty podatku 20-sty dzień miesiąca następującego po miesiącu, za który jest płacony podatek 20-sty dzień miesiąca następującego po miesiącu, za który jest płacony podatek
Podatnik Właściciel/współwłaściciel środka trwałego, a jeśli został on oddany w używanie podatnikiem jest podmiot dokonujący odpisów amortyzacyjnych. Właściciel/współwłaściciel środka trwałego, a jeśli został on oddany w używanie podatnikiem jest podmiot dokonujący odpisów amortyzacyjnych.
Możliwość uwzględnienia w zaliczkach na podatek dochodowy Możliwość obniżenia zaliczki na podatek dochodowy o kwotę zapłaconego podatku od ŚT. Przy rozliczeniu kwartalnym zaliczka jest obniżana o podatek za miesiące przypadające na dany kwartał.
Jeśli ustalone zaliczki są niższe niż podatek podatnik może nie wpłacać zaliczki.
Podatek zapłacony i nieodliczony w trakcie roku odliczany jest w zeznaniu rocznym.
Możliwość obniżenia zaliczki na podatek dochodowy o kwotę zapłaconego podatku od ŚT. Przy rozliczeniu kwartalnym zaliczka jest obniżana o podatek za miesiące przypadające na dany kwartał.
Jeśli ustalone zaliczki są niższe niż podatek podatnik może nie wpłacać zaliczki.
Podatek zapłacony i nieodliczony w trakcie roku odliczany jest w zeznaniu rocznym.

Najważniejszymi zmianami jakie można zauważyć na podstawie powyższej tabeli jest poszerzenie zakresu budynków, których będzie dotyczył nowy podatek oraz zmiana sposobu ustalania podstawy opodatkowania. W stanie obowiązującym do końca 2018 r. podatek od przychodów ze środka trwałego będącego budynkiem dotyczył ogólnie mówiąc budynków biurowych i centrów handlowych, o ile były one położone na terytorium kraju, a ich wartość początkowa była większa niż 10 mln zł. Jeśli więc podatnik posiadał kilka budynków spełniających wskazane warunki, ale wartość każdego z nich była niższa niż 10 mln zł podatek od budynków go nie dotyczył.

Zgodnie z nowymi przepisami podatek dotyczy posiadanych przez podatnika budynków, o ile są one oddane do używania w całości lub w części na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Przy czym jeśli tylko część budynku jest wynajmowana, przychód ustala się dla tej części, która jest wynajmowana. Zarówno w przepisach obowiązujących w 2018 jak i obowiązujących od 2019 r. podstawą opodatkowania jest przychód. W obu stanach prawnych inaczej jednak jest ustalana kwota przychodu. W roku 2018 r. ustalając kwotę przychodu podatnik uwzględnia tylko budynki o wartości początkowej powyżej 10 mln zł. Przychodem – podstawą opodatkowania dla danego budynku jest kwota nadwyżki wartości początkowej ponad 10 mln zł.

W 2019 r. podstawą opodatkowania będzie przychód ustalony dla wszystkich budynków pomniejszony o 10 mln zł. Przychodem – podstawą opodatkowania również jest wartość początkowa budynku.
O kwotę zapłaconego podatku od dochodu z budynku podatnik może pomniejszyć bieżącą zaliczkę. Podatnik, który zapłacił w trakcie roku podatek od przychodu z budynku, a nie odliczył go w zaliczkach odlicza go w zeznaniu rocznym. Zasada ta obowiązuje w bieżącym i przyszłym roku.

Ustawa zmieniająca wprowadziła zapis, iż kwota zapłaconego podatku od budynków, która nie została rozliczona w zeznaniu rocznym może być podatnikowi zwrócona. Warunkami zwrotu jest między innymi pozytywna weryfikacja przez US kwoty wykazanego w zeznaniu dochodu lub straty. Zapis ten ma zastosowanie także do przychodów (dochodów) uzyskanych od 2018 r.

Autor: Zespół ifirma.pl

Exit mobile version