Site icon Pomoc serwisu ifirma.pl

Niektóre podatki rozliczane w kosztach firmy

Większość przedsiębiorców nie wie o tym, że niektóre zapłacone przez nich podatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być zaliczone w koszty uzyskania przychodów. Jednakże ustawodawca wyłączył z kosztów uzyskania przychodów tylko podatek dochodowy, podatek od darowizn i spadków oraz podatek VAT z nielicznymi wyjątkami.

 

W koszty działalności można zaliczyć podatki:

 

Podatek VAT

Podatek VAT naliczony może być kosztem uzyskania przychodów zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym, w sytuacji:

W serwisie ifirma.pl wydatki na noclegi oraz na usługi gastronomiczne księgowane są w zakładce „Wydatki” ➡ „dodaj wydatek” ➡ „Hotele i gastronomia” – „faktura”. Zaksięgowany wydatek będzie widoczny w zakładce „Ewidencje” ➡ „KPIR” w kwocie brutto jako „pozostały wydatek”.

Przedsiębiorca, który nie skorzysta z możliwości odliczenia VAT naliczonego nie będzie miał możliwości zaliczyć VAT naliczonego do kosztów uzyskania przychodów (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 28 lutego 2008r., IBPB3/423-354/07/PP/KAN-2605/07).

Ponadto do kosztów firmowych podatnik ma prawo zaliczyć kwotę podatku VAT:

Podatek VAT należny może być kosztem również w przypadku:

 

Podatek od nieruchomości

Podatek od nieruchomości jest odprowadzany do urzędu gminy przez podatników, którzy posiadają w swojej działalności nieruchomości oraz grunty. Koszt ten nie ma bezpośredniego związku z uzyskiwanymi przychodami, ale stanowi racjonalnie uzasadniony wydatek związany z prowadzoną działalnością. Wydatek ten nie jest wymieniony w art. 23 ust. 1 updof jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów, dlatego może być zaliczony w koszty firmy.

 

Jak ujmujemy wydatek w KPIR?

Podatek od nieruchomości, zgodnie z art. 22 ust. 6b updof, zaliczany jest do kosztów uzyskania przychodów przez podatników prowadzących PKPiR w całości w dacie wydania decyzji. Nie ma tu zaznaczenia wynikająca z decyzji płatność w ratach ani data rzeczywistej zapłaty.

 

Księgowanie podatku od nieruchomości:

 

Podatek od środków transportu

Każdy przedsiębiorca wykorzystujący różnego rodzaju środki transportowe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej (np. świadczenie usług transportowych) jest zobowiązany do zapłaty podatku od środków transportowych.

Opłatę reguluje art. 8 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z którego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają:

  1. samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony i poniżej 12 ton,
  2. samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton,
  3. ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony i poniżej 12 ton,
  4. ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton,
  5. przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i poniżej 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego,
  6. przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego,
  7. autobusy.

W podatkowej księdze przychodów i rozchodów wydatek jest księgowany w koszty uzyskania przychodów na podstawie sporządzonej przez podatnika deklaracji DT-1 w dacie jej wystawienia (art. 22 ust. 6b updof). Data rzeczywistej zapłaty również nie ma tu wpływu na moment rozliczenia go w podatku dochodowym.

 

Księgowanie podatku od środków transportu:

 

Korekta kosztów a podatek od nieruchomości i środków transportowych

Ministerstwo Finansów z dniem 1 stycznia 2013 r. zadecydowało, że korekta kosztów nie będzie dotyczyła podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportu (wyjaśnienie Ministerstwa Finansów, nr DD6/0553/20/MZO/13/RWPD-38215).

Podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC)

Przedsiębiorca, który zawiera transakcje z osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej, będzie ponosił koszty związane z podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają:

Przy zakupie składników majątku wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej może powstać obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC), jeżeli cena zakupu sprzętu będzie wyższa niż 1 tyś. zł.

PCC może być zaliczony w koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia jeżeli dotyczy zakupu towaru handlowego lub wyposażenia. W przypadku, gdy zakupiony sprzęt zostanie zakwalifikowany jako środek trwały w działalności gospodarzącej, a koszt w postaci PCC zostanie poniesiony przed przyjęciem środka trwałego do użytkowania, to wówczas nie zostanie rozliczony w dacie poniesienia tylko podwyższy wartość początkową środka trwałego.

Zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy o pdof za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Dlatego zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych przy zakupie środka trwałego podwyższa wartość początkową środka trwałego i w rezultacie stanowi koszt w postaci odpisów amortyzacyjnych.

 

Przykład

Przedsiębiorca dokonał zakupu sprzętu (środka trwałego) w dniu 03.08.2015r. od osoby fizycznej. W ciągu 14 dni od nabycia sprzętu podatnik zobowiązany jest do złożenia deklaracji PCC-3 oraz uiszczenia zapłaty do US.

W dniu 03.08.2015 przedsiębiorca dokonał zapłaty podatku pcc oraz wprowadził do ewidencji kompletny i zdatny do użytku środek trwały. Opłacony podatek pcc podwyższa wartość początkową środka trwałego, która będzie rozliczona w kosztach w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast, jeżeli przedsiębiorca dokona zapłata podatku pcc w dniu 07.08.2015r już po wprowadzeniu do ewidencji zdatnego do użytkowania sprzętu, to koszt w postaci pcc księgowany jest w dacie poniesienia.

 

Księgowanie PCC w dacie poniesienia:

Exit mobile version